Ereğli Masaj Salonu

” Maria da, bu şekilde biriydi işte. Olup bitenleri düşünmeye zorladı kendini: Daha yeni başlamıştı işe, buna karşın şimdiden kendini ustalaşmış benzer biçimde görüyordu, sanki uzun süredir böyleydi, yaşamı süresince bunu yapmıştı. Kendine karşı tuhaf bir sevgi duydu, kaçmadığı için memnundu. Şimdi, devam edip etmemeye karar vermek zorundaydı. Evetse, bu mesleğin en iyisi olacaktı – aslabir süre, ömrünün aslabir ânında olmadığı gibi. Hayat ona son sürat öğretmeye devam ediyordu, yalnızca güçlülerin ayakta kaldığını. Güçlü olmak için, en iyisi olmak gerekir, başka çare yoktur. Ereğli Masaj Salonu

Ereğli Masaj Salonu

Maria’nın günlüğünden, yedi gün sonra: Ben kendinde ruh barındıran bir gövde değil, ‘beden’ denen görünür bir parçası bulunan bir ruhum. Akıp giden günler süresince, hayal edebileceğimin tersine, bu ruh bütün ağırlığıyla mevcuttu. Tek kelime etmedi, hiçbir eleştiride bulunmadı, bana acımadı, tek yaptığı, Ereğli Masaj Salonu beni gözlemek oldu. Bugün bunun nedenini anladım: Aşkı düşünmeydi çok uzun vakit olmuş. Benden kaçıyor sanki; ben artık hesapta yokmuşum, o da aslına bakarsanız benimle rahat edemiyormuş gibi. Oysa aşkı düşünmezsem, bir hiç olurum. Copacabana’ya ikinci gidişimde, insanoğluın bakışları daha saygılıydı. Anladığım kadarıyla bir çok kız bir geceliğine boy gösterir, sonra da bir daha hiç geri dönmezmiş. Daha ileriye gidenler, bir tür ortak, bir tür yoldaş oluyorlar, çünkü böylesi bir hayatı seçmenin zorluklarını ve nedenlerini -daha doğrusuz nedensizliğini- anlayabiliyorlar.

Bütün kızlar, onlarda gerçek bir hanım, şehvetli bir yatak arkadaşı, bir arkadaş keşfedecek birini hayal ediyor. Fakat hepsi, yeni biriyle karşılaştıkları ilk dakikadan itibaren, bütün bu tarz şeylerin gerçekleşmeyeceğini biliyor. Aşk hakkında yazmalıyım. Aşk hakkında düşünmeli, düşünmeli, yazmalı ve yazmalıyım – yoksa ruhum dayanmayacak. Maria kendi kendine aşkın temel bulunduğunu hep söylüyor, ama ilk akşam aldığı öğüdü de unutmadan, Ereğli Masaj Salonu bu duyguyla bir tek günlüğünün sayfalarında yüzleşmeye çaba ediyordu. Öte yandan umutsuzca işinde en iyi olmanın, kısa sürede bolca para kazanmanın, fazla düşünmemenin, yapmış olduklarına iyi bir neden bulmanın yolunu arıyordu. En zoru buydu: Neydi gerçek niçin? İhtiyacı olduğundan yapıyordu.